Ξύλινη σφραγίδα ευλογίας του Αγίου Νικολάου

Η σφραγίδα αυτή αποτελεί ένα εξαιρετικό δείγμα της σκυριανής ξυλογλυπτικής τέχνης. Χρονολογείται μεταξύ 18ου-19ου αιώνα. Οι σφραγίδες με παραστάσεις Αγίων σφραγίζουν τους άρτους ευλογίας για την αρτοκλασία, οι οποίοι μοιράζονται στους πιστούς στο τέλος της λειτουργίας για υγεία και ευλογία. Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στη Μικρά Ασία από ευσεβείς και εύπορους Έλληνες γονείς που επιμελήθηκαν τη μόρφωσή του και ήταν προικισμένος με πολλά χαρίσματα. Διέθεσε τη μεγάλη περιουσία του για κοινωφελείς σκοπούς ενώ αγωνίστηκε για τη διάδοση της χριστιανικής πίστης. Αρχικά αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο και στη συνέχεια η αναγόρευσή του σε Αρχιεπίσκοπο Μύρων της Λυκίας καθώς και το πλούσιο χριστιανικό του έργο προκάλεσε το μένος των Ρωμαίων, οδηγώντας στη φυλάκιση και στον βασανισμό του, κατά την περίοδο των διωγμών του Διοκλητιανού. Αποφυλακίστηκε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, όπου αναγνωρίστηκε η ανεξιθρησκεία, και συνέχισε το ποιμαντικό του έργο. Στις 6 Δεκεμβρίου του 343 μ.Χ όπου εορτάζεται η μνήμη του, εκοιμήθη. Σ‘ αυτή τη σφραγίδα η ευγενική του  μορφή απεικονίζεται με εξαιρετική λεπτομέρεια , με το δεξί χέρι κρατάει το Ευαγγέλιο ενώ με το αριστερό ευλογεί. Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση είναι ο προστάτης των ναυτικών, των θαλασσών, των ταξιδιωτών, των αρτοποιών και των αδυνάτων, και του αποδίδεται η προσωνυμία του «θαυματουργού» και του «μυροβλύτου»  με πολυάριθμα θαύματα να αναφέρονται στον βίο του αλλά και μετά τον θάνατό του.

Η σφραγίδα αυτή ανήκει στην ιδιωτική συλλογή των 500 σφραγίδων άρτου και  πρόσφορου, από τον 5ο έως τον 20ο μ.Χ. αιώνα, των Μύλων Λούλη.