Άλεση και κοσκίνισμα
Τα βασικά της στάδια είναι το σπάσιμο και το κοσκίνισμα του σιταριού, με σκοπό να ξεχωρίσει ο φλοιός (πίτουρο) από το ενδόσπερμα (αλεύρι).
Για αρκετούς αιώνες, το σπάσιμο του σπόρου γίνονταν με τις μυλόπετρες. Αρχικά αυτές περιστρέφονταν με τη δύναμη του χεριού, ενώ αργότερα με τη βοήθεια ζώων, του νερού ή του αέρα. Το κοσκίνισμα γίνονταν με κόσκινα φτιαγμένα από πάπυρο ή τρίχες αλόγου και στη συνέχεια με περιστροφικά χειροκίνητα κόσκινα.
Σήμερα το σπάσιμο του σπόρου γίνεται σε αυτόματες ηλεκτροκίνητες κυλινδρομηχανές με μεταλλικούς κυλίνδρους που συνθλίβουν τους σπόρους. Το κοσκίνισμα γίνεται στα πλανσίστερ, μηχανήματα εξοπλισμένα με πολλά διαφορετικά κόσκινα.
Κίνηση από νερό, άνεμο και μηχανές
Η αρχαιότερη εγκατάσταση υδροκίνησης αποδίδεται στον Έλληνα μηχανικό Φίλωνα τον Βυζάντιο, τον 3ο αιώνα π.Χ. Στους ρωμαϊκούς χρόνους, τελειοποιήθηκε από τον αρχιτέκτονα Βιτρούβιο και απέκτησε «βιομηχανική» μορφή. Οι νερόμυλοι αποτελούν την πρώτη μηχανή που κατασκεύασε ο άνθρωπος για την παραγωγή έργου με τη χρήση φυσικής και ανανεώσιμης πηγής ενέργειας. Αργότερα, ο Ήρων ο Αλεξανδρεύς σχεδίασε τον πρώτο ανεμόμυλο και άρχισε η χρήση της αιολικής ενέργειας.
Για 18 περίπου αιώνες, οι νερόμυλοι και οι ανεμόμυλοι συνυπήρχαν παντού στον κόσμο, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των δύο πηγών ενέργειας, του νερού και του αέρα. Το 1785, οι Αμερικανοί Evans και Ellicott κατασκευάζουν τον πρώτο ατμοκίνητο πλήρως αυτοματοποιημένο μύλο, εγκαινιάζοντας τη βιομηχανική δομή των σύγχρονων μύλων. Τον 19ο αιώνα κατασκευάζεται η κυλινδρομηχανή – βασικό μηχάνημα της άλεσης. Ακολουθεί η λειτουργία με ντιζελοκινητήρα, που δίνει κίνηση μέσω ιμάντων σε όλα τα μηχανήματα. Τον 20ο αιώνα, οι πετρελαιομηχανές αντικαθίστανται από ηλεκτροκίνητες μηχανές.
Ο Σύγχρονος Μύλος
Μόλις παραληφθεί το σιτάρι, οδηγείται στα καθαριστήρια για να απομακρυνθούν οι ακατάλληλοι σπόροι και οι ξένες ύλες. Μηχανήματα οπτικού ελέγχου (sortex) επιτυγχάνουν πολύ υψηλό επίπεδο καθαρισμού και υγιεινής των σπόρων. Η άλεση είναι μια πολύπλοκη διαδικασία πολλών σταδίων, σε διαφορετικά μηχανήματα, κατά την οποία τα άλευρα μετακινούνται με αερομεταφορά. Ακολουθεί η ομογενοποίηση, κατά την οποία ανακατεύονται τα άλευρα ώστε να αποκτήσουν τα ίδια ποιοτικά χαρακτηριστικά, προτού μεταφερθούν στα σιλό. Στη συνέχεια, οδηγούνται στο σύστημα αυτόματης ανάμιξης, όπου παρασκευάζονται τα τελικά άλευρα, βασισμένα σε συνταγές του Τμήματος Έρευνας και Ανάπτυξης. Τέλος, συσκευάζονται σε σακιά ή σε πακέτα ή φορτώνονται σε σιλοφόρα οχήματα. Η διαδικασία ελέγχεται διαρκώς σε όλα της τα στάδια από το Τμήμα Ποιοτικού Ελέγχου.