Τα δημητριακά είναι η σπουδαιότερη κατηγορία καλλιεργήσιμων φυτών και αποτελούν τη βάση της διατροφής του ανθρώπου. Είναι μονοετή φυτά, δηλαδή σπέρνονται και θερίζονται μέσα σε ένα χρόνο, ανήκουν στην οικογένεια των αγρωστωδών φυτών και χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:
1. Σιτηρά: Σιτάρι - Καλαμπόκι - Ρύζι - Όλυρα - Κριθάρι - Βρώμη - Σίκαλη ζέα (triticum dicoccum) και άλλα λιγότερο γνωστά όπως το τεφ, το σόργο και το κεχρί.
2. Οσπριοειδή: Φασόλια - Σόγια - Φακές - Ρεβίθια
3. Ελαιώδη: Σόγια - Ηλιόσπορος
Εκτός από την παραγωγή ψωμιού, ζυμαρικών, αρτοπαρασκευασμάτων και corn flakes από τα δημητριακά παράγονται ποτά όπως η μπύρα και το ουίσκι (από κριθάρι-σίκαλη-σιτάρι-καλαμπόκι-βρώμη), διάφορα λάδια (ηλιέλαιο, σογιέλαιο, καλαμποκέλαιο) καθώς επίσης χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές και πτηνοτροφές και για την παραγωγή χαρτιού.
Από όλα τα δημητριακά το σιτάρι είναι το πιο σηµαντικό και είναι ένα από τα αρχαιότερα φυτά.
Η καλλιέργεια των δημητριακών ξεκίνησε πριν από 10.000 χρόνια περίπου. Στη Μέση Ανατολή καλλιεργήθηκαν, ως επί το πλείστον, το σιτάρι, το κριθάρι, η βρώμη και η σίκαλη. Στη νοτιοανατολική Ασία το ρύζι, στην Αφρική το σόργο και το κεχρί, στη νότια Αμερική το καλαμπόκι και στην Ευρώπη το σιτάρι και η βρώμη. Αργότερα, με την ανάπτυξη του εμπορίου, τα διάφορα είδη δημητριακών διαδόθηκαν σε όλο τον κόσμο. Το σιτάρι είναι το πιο γνωστό δημητριακό και χρησιμοποιείται στη διατροφή των ανθρώπων σχεδόν σε όλο τον πλανήτη. Χρησιμοποιείται για την παρασκευή ψωμιού, ζυμαρικών και αρτοσκευασμάτων.
Ένα από τα πιο γνωστά δημητριακά είναι το σιτάρι. Ο καρπός του αποτελείται από το ενδόσπερμα, που περιέχει άμυλο και από το οποίο φτιάχνεται το λευκό αλεύρι, από το φύτρο, και από το περισπέρμιο ή πίτουρο, ένα σκληρό περίβλημα που τον προστατεύει από την υγρασία και τα βακτήρια. Το σιτάρι είναι πλούσιο σε υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, φυτικές ίνες, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, ψευδάργυρο και σίδηρο. Τα περισσότερα από αυτά τα θρεπτικά συστατικά βρίσκονται στο πίτουρο.
