Πινακωτή

Η πινακωτή είναι μια ξύλινη κατασκευή με χωρίσματα στα οποία τοποθετείται η ζύμη για να «ξεκουραστεί» και να φουσκώσει πριν το ψήσιμο, σύμφωνα με  το παραδοσιακό τρόπο παρασκευής ψωμιού. Οι πινακωτές   μπορεί να είναι είτε μονόξυλες, δηλαδή να αποτελούνται από ένα επίμηκες ξύλο πάνω στο οποίο έχουν σκαλιστεί καμπύλες θέσεις ανάλογα με το μήκος της, είτε από ενωμένα μεταξύ τους ξύλα που σχηματίζουν τις αντίστοιχες υποδοχές. Το ξύλο που χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή τους ήταν συνήθως πεύκο. Εκτός από τις πινακωτές χρησιμοποιήθηκαν και άλλα ξύλινα σκεύη για την τοποθέτηση και το «ανέβασμα» δηλαδή το φούσκωμα της ζύμης μετά το πλάσιμο, όπως μικρά πανέρια ( ρηχά καλάθια) πλεγμένα από ξύλο ιτιάς ή λυγαριά, μονόξυλα πινάκια (ξύλινα πιάτα) και επίπεδες σανίδες.

Τόσο στις πινακωτές όσο και στα άλλα σκεύη πρώτα τοποθετούσαν ένα μακρόστενο βαμβακερό ύφασμα, το «μεσάλι» ή «ψωμομέσσαλο» όπου το πασπάλιζαν με αλεύρι για να μην κολλήσει η ζύμη και ύστερα έβαζαν επάνω τα ζυμωμένα ψωμιά, τα σκέπαζαν με το ύφασμα που περίσσευε και τα άφηναν σε θερμοκρασία δωματίου μέχρι να φουσκώσουν. Αφού φούσκωναν, τα τοποθετούσαν προσεχτικά στο φτυάρι «φουρνόφτυαρο» ή «ψωμόφτυαρο», το οποίο πασπάλιζαν κι αυτό με αλεύρι και τα έψηναν σε ξυλόφουρνους. Το ψωμί της πινακωτής που συναντάμε ακόμα και σήμερα  παρασκευάζεται με τα πιο απλά υλικά: αλεύρι, προζύμι, νερό και αλάτι. Είναι αποτέλεσμα αργής και φυσικής ωρίμανσης και διακρίνεται για τη ποιότητα, την εξαιρετική γεύση και το άρωμά του.